el-BELED

Mekke'de Kaf sûresinden sonra inmiştir. 20 (yirmi) âyettir. Adını, ilk âyette geçen, Mekke'yi anlatan ve "şehir" anlamına gelen "beled" kelimesinden almaktadır. Bu sûrede insanın yaratılışından, onun bazı davranışlarından, insana verilen üstün vasıflardan, o vasıfları iyiye kullanmayanın kötü âkıbetinden, iyiye kullananların da mutlu geleceklerinden söz edilir.

Rahmân ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.

l. Andolsun bu beldeye ,

2. Ki sen bu beldedesin ,

3. Ve andolsun babaya ve ondan meydana gelen çocuğa,

4. Biz, insanı (yüzyüze geleceği nice) zorluklar içinde yarattık.

5. İnsan, hiç kimsenin kendisine güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?

6. "Pek çok mal harcadım" diyor.

7. Kimse onu görmedi mi sanıyor?

8. Biz ona iki göz vermedik mi?

9. Bir dil ve iki dudak ,

10. Ona iki yolu (doğru ve eğriyi) gösterdik .

11. Fakat o, sarp yokuşu aşamadı.

12.O sarp yokuş nedir bilir misin?

13. Köle azat etmek,

14.Veya açlık gününde yemek yedirmektir,

15.Yakınlığı olan bir yetime

16.Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.

17. Sonra iman edenlerden, birbirlerine sabrı tavsiye edenlerden ve birbirlerine acımayı öğütleyenlerden olmaktır.

18. İşte bunlar sağdakilerdir.

19. Ayetlerimizi inkâr edenler ise işte onlar soldakilerdir,

20. Cezaları, kapıları üzerlerine sımsıkı kapatılmış bir ateştir.