TEBBET

Tebbet, "kurusun" manasına bedduadır. Ebu Leheb hakkında inmiştir. Zira o, eziyet etmek kasdıyla Resûlullah'ın yoluna gizlice diken koymuş, bu işte kendisine karısı da yardım etmişti. Sûre, "Mesed sûresi" diye de anılır. Fâtiha sûresinden sonra Mekke'de inmiştir, 5 (beş) âyettir. (Bir rivayete göre Şuarâ sûresinin 124. âyeti gereğince Efendimiz yakın akrabasını çağırarak, onları İslâm'a dâvet etmişti. Amcası Ebû Leheb galiz sözler sarfederek, "Bizi bunun için mi çağırdın?" demişti. Bunun üzerine bu sûre indi.)

Rahmân ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.

1. Ebu Leheb'in iki eli kurusun! Kurudu da.

2. Malı ve kazandıkları ona fayda vermedi.

3. O, alevli bir ateşte yanacak.

4. Odun taşıyıcı olarak karısı da (ateşe girecek).

5.Ve boynunda hurma lifinden bükülmüş bir ip olduğu halde.